.پاییز سال نود و نه، پس از اینکه پروژه آزاد راه شرق سپاهان به پایان رسیده بود. از دفتر مرحوم مهندس ترکان تماس گرفتند و می خواستند جلسه ای داشته باشیم
تا آن زمان هرگز نه با ایشان ملاقاتی داشتم و نه ارتباط سازمانی پیدا کرده بودم. صرفا شناخت من از ایشان محدود به نقل قولهای همکارانشان و رسانه ها بود.
به مسئول دفتر ایشان گفتم، دلیل برگزاری این جلسه چیست و پاسخ این بود که پروژه های عمرانی در حوزه راه و ترابری جزء موضوعات مورد علاقه ایشان می باشد. لذا جلسه غیر رسمی است و ایشان می خواهند در جریان کار انجام شده قرار گیرند.
روز سه شنبه چهارم آذرماه ساعت پنج و نیم عصر (از محاسن تقویم گوگل همین است که سوابق دردسترس می باشد) قرار ملاقات ما در ساختمانی واقع در کوچه سوم خیابان گاندی برگزار شد. این ساختمان متعلق به شستا و محل دفتر ایشان و مستقل از ساختمان اصلی بود و در آن زمان رئیس هیئت مدیره شستا (البته کمی در رابطه با سمت آن وقت ایشان تردید دارم) بودند.
وارد اتاق کوچکی شدم که دفتر کارشان بود، پس از سلام و احوالپرسی اولیه از شرکت سرمایه گذاری آتیه صبا سوال کردند.
آتیه صبا بزرگترین هلدینگ متعلق به صندوق بازنشستگی بود و پروژه آزاد راه شرق سپاهان یکی از موارد سرمایه گذاری آن بود. پس از دوره ای بالغ بر ده سال، پروژه مذکور تنها از حدود 60 درصد پیشرفت فیزیکی برخوردار شده بود!
من تنها چند روز پس از شروع کارم در اواخر بهمن سال نود و هشت به جلسه ای در دفتر وزیر وقت تعاون، کار و رفاه اجتماعی که با حضور استاندار وقت اصفهان برگزار می شد، دعوت شدم که می خواستند آزادراه در ایام نوروز مورد بهره برداری قرار گیرد! درحالیکه پروژه با بلاتکلیفی زیادی روبرو بود. مدیرعامل صندوق پس از آن جلسه، اتمام این پروژه را جزء اولیویت کاری آتیه صبا قرار داد.
لذا از جلسه مورخ پنجم اسفند نود و هشت تا اوائل مهر ماه نود در حالیکه محدودیتهای جدی ناشی از شیوع کرونا مانع جدی فعالیتهایمان بود. بصورت مستمر هم منابع لازم را تامین نمودم و هم بر فعالیت پروژه نظارت کردم تا اینکه به مرحله بهره برداری رسید.
حالا در برابر مردی مشغول ارائه گزارش بودم که غیر از مسئولیتهای سیاسی و اجرایی سطح بالا، طی چهار سال وزیر راه و ترابری کشور بوده و کاملا به موضوع اشراف داشت. وقتی گزارش تمام شد، ایشان در مورد تعداد پلها، تقاطعها و موضوعات فنی پروژه و همچنین بودجه مصرفی سوال کردند. سوالات مربوط به کلان پروژه بود و اصلا وارد جزئیات نشدند، اما سوالاتی بسیار حرفه ای و دقیق بود. تا آن زمان هیچکس در هیچ سطحی پرسش های اصولی در رابطه با پروژه با من طرح نکرده بود و خوشبختانه همه اطلاعات را در ذهن داشتم. خصوصا اینکه قیمت تمام شده تا آن روز را به ازای هر کیلومتر می دانستم.
در پایان گزارش ایشان پس از تاملی، گفتند من سابقه این پروژه را از زمانی که بخش خصوصی شریک دولت بوده ( منظور مشارکت اولیه 70 درصدی مرحوم شفیعی با دولت در این پروژه هست که بعدها آتیه صبا جانشین بخش خصوصی می شود) در جریانم و شما کار بزرگی انجام دادید.
من پاسخ دادم که من کاری نکردم. پروژه تیم کارفرمایی دارد و به همراه پیمانکاران و البته نماینده دولت کار را جلو بردند. من فقط منابع مالی را فراهم کردم.
مهندس ترکان نگاهی به من انداختند و گفتند، همین که می دانستی چطور منابع را تبدیل به خروجی و پیشرفت فیزیکی کنی و آزاد راه به مرحله بهره برداری رسید، کار بسیار مهمی است.
تشکر کردم و قبل از خداحافظی به ایشان گفتم. اولا از فرصت این جلسه بسیار سپاسگزارم. ثانیا از اینکه در جغرافیای وزارت رفاه بالاخره یک نفر ارزش و قدر زحمتی که این تیم کشیده را، دانست. بسیار خوشحالم
روحش شاد
